Rambling I

Een introductie...en acht redenen waarom Corona minder kut is dan je denkt

4 minute read

 

 Zo’n drie jaar geleden heb ik voor het eerst een boek van Dostojevski gelezen, “Misdaad en straf” om precies te zijn. Dat boek maakte in meerdere opzichten een verpletterende indruk op mij: hoe het in hemelsnaam mogelijk is om iets te schrijven wat zowel spannend, diep filosofisch, maatschappijkritisch en tegelijk de psyche van de mens weet te doorgronden. Ik weet eerlijk gezegd niet precies meer waarom, maar na het lezen van dat boek wilde ik zelf een boek gaan schrijven. Niet dat ik hetzelfde dacht na te kunnen streven, maar na bijna tien jaar lang gewerkt te hebben voor verschillende werkgevers en op verschillende kantoren, had ik genoeg materiaal verzameld en ervaringen opgedaan om een verhaal te vertellen. 

 Wat drie jaar geleden als ideetje door mijn hoofd schoot, is in het jaar van corona een serieuze aangelegenheid geworden. Waar veel mensen gebukt gingen onder het juk van de corona regels, ben ik één van die mensen die erbij gedijde. Enigszins door mazzel was ik in staat om direct bij aanvang van de pandemie vanuit huis te werken. Het thuiswerken heeft mij vrij veel tijd gegeven om mezelf eens wat nieuwe en betere gewoontes aan te leren. Zo heb ik een zooitje boeken gelezen, vrijwel iedere dag gekookt en weer ontdekt hoe mooi de duinen, waar ik vlakbij woon, zijn. Allemaal zaken die er uiteindelijk toe hebben geleid dat ik ergens in de zomer ben begonnen met regelmaat te schrijven. Het boek waar ik toen aan ben begonnen is nog lang niet klaar en het is mij na 20.000 geschreven woorden pijnlijk duidelijk geworden dat ik geen Dostojevski ben, maar ach, wat kan mij het schelen. Ik doe iets waar ik plezier aan beleef.

 

Rick’s Ramblings - Een introductie

 

 Nu zul je je wellicht afvragen wat deze introductie precies te maken heeft met deze website, deze zogenaamde ‘Rick’s Ramblings’. Nou, zal dat ik dan maar eens uitleggen! Een roman schrijf je niet zomaar even naast het hebben van een fulltime baan, ik in ieder geval niet. Dat betekent dat het dus nog wel even kan duren, voordat dat boek het daglicht zal zien. Om ervoor te zorgen dat ik met regelmaat blijf schrijven, en dus ook andere dingen kan schrijven, heb ik dit blog in het leven geroepen: een plek waar ik lekker kan zeiken over van alles en nog wat, maar bijvoorbeeld ook een liefdesbrief kan schrijven gericht aan de Haagse duinen. Daarnaast is het gewoon een goede oefening, en als er dan nog een paar mensen zijn die het lezen en het misschien ook nog eens leuk vinden om te lezen, is dat helemaal mooi meegenomen. 

 Het idee voor dit blog kreeg vorm, toen ik na een gesprek met een vriend op het Engelse woord “ramblings” terechtkwam, Rick’s Ramblings. Verdorie hey! Dat allitereert best wel lekker. Nu is een rambling letterlijk naar het Nederlands vertaald een onsamenhangende gedachte, en wat dus eigenlijk betekent dat het perfect is voor mijn persoon. Het idee is dat je hier met enige regelmaat dus een dwalende gedachte kunt vinden en lezen, waarbij ik een poging ga doen die coherent te maken. Relatief korte stukjes (of bizar lang als ik daar zin in heb) waarin ik deel wat er in mijn hoofd om gaat, en dat kan echt van alles zijn. Daarnaast ga ik mijzelf uitdagen om een serie korte verhalen te schrijven en te delen via dit platform, de eerste in een serie korte verhalen is in de maak en komt binnenkort online.

 

De eerste rambling, als tweede geschreven

 

 Wie dit nu leest, leest niet de eerste rambling. Of naja, je leest wel de eerste rambling, want dit is nr 1, alleen niet de eerst geschreven rambling. Die publiceer namelijk ik na deze rambling, dat is dan dus de tweede, alhoewel die als eerste is geschreven. Een stuk wat wellicht niet direct goed zou dienen als een introductie van dit blog. Het was mijn vriendin die na het lezen van die tweede rambling, die ik dus als eerste geschreven heb, zei dat ze bij een bepaald stuk eigenlijk liever afhaakte uit angst geconfronteerd te worden met iets wat ze liever niet wilt lezen. 

 

‘Kijk ik ben je vriendin’ zei ze ‘en ik lees wel door, maar het kan zijn dat andere mensen afhaken bij dit stuk.’ 

 

Om nu niet gelijk lezers weg te jagen, is er dus deze eerste rambling, die ik als tweede geschreven heb...eigenlijk niet meer dan een introductie enzo...goed..ja dit was de introductie dan ook wel wat mij betreft.

 

Nou nou nou...zo kut was 2020 ook weer niet

 

 Later komt Rambling II dus online, een stuk waarin ik deel waar we als samenleving wat mij betreft wat vaker het gesprek over mogen voeren aangaande de corona pandemie. Om voor nu op een positieve noot te eindigen, wil ik jou als lezer eraan herinneren dat de pandemie ons ook goede dingen heeft gebracht, en dat het misschien  allemaal wel minder kut is dan je denkt. Een top acht:

 

  • Niet langer de klamme handjes hoeven te schudden van iemand die waarschijnlijk net naar de wc geweest is en zijn handen alleen met water heeft gewassen.

 

  • Op de snelweg kunnen rijden zonder een middelvinger hoeven op te steken naar die ene automobilist die met 80 kilometer per uur op de middelste baan blijft rijden.

 

  • Koffie kunnen halen zonder daarbij met een ongemakkelijk lachje te moeten vragen aan de persoon die achter je staat of die een goed weekend heeft gehad.

 

  • In je onderbroek inbellen voor de online vergadering en dan halverwege je internet kabel eruit trekken om in de appgroep te verkondigen ‘Ah, sorry jongens. Mijn internet is weer uitgevallen!'. 

 

  • Geen kantoor afleidingen, je werk in twee uur afkrijgen en de rest van de dag op Netflix zoeken naar iets om dan vervolgens niet te kijken.

 

  • Dat ene propje wat al maanden op de grond in je woonkamer lag opgepakt en weggegooid.

 

  • In de trein of tram je tas op het lege plekje naast je zetten en die niet te hoeven verzetten voor een medepassagier die eigenlijk twee plekken nodig heeft om te zitten.

 

  • Na je laatste online vergadering van de dag je eerste glas whiskey in kunnen schenken, nog altijd zittend in je onderbroek. (Tip: plan je vergaderingen altijd in de ochtend, dan kun je in de middag al aangeschoten in je ondergoed door je huis dansen).


Cheers,

Rick 


Laat een bericht achter

Powr.io content wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op het cookiebeleid (functioneel en marketing) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Powr.io en de content te bekijken. Je kunt hierover meer lezen in de privacyverklaring van Powr.io.

Vond je het een tof artikel? Voel je vrij het dan te delen!

Reactie schrijven

Commentaren: 0