Een hondenleven
6 minute read
Ik moet plassen. Is hij al wakker? Nee, verdomme…hij is nog niet wakker. Hij beweegt wel! Ik zag hem toch net bewegen? Zal ik nog even wachten voordat ik op het bed spring? Nee, ik moet plassen! Hij komt maar gewoon zijn bed uit! Yes, hij draait zich al om! Is hij wakker? Ja, hij is wakker! Waarom raakt hij de bovenkant van mijn hoofd aan? Ik wil naar buiten man! Ik moet plassen, kleed je aan! Hey, sokken! Ik wil die sok. Waarom laat hij die sok niet los? Ik wil die sok. Nee, ik moet plassen! Ik ga alvast bij de deur staan, dan komt hij misschien sneller. Yes, hij komt al. Als ik mijn staart nu snel heen en weer beweeg begrijpt hij misschien dat hij op de goede weg is.
Boom, boom, boom…waar is een boom. Ja, daar! Een boom! Hey, een tak! Eerst die tak pakken. Hey, laat die tak los! Hij trekt verdomme weer een tak uit mijn bek. En wat zegt hij nou steeds? Wat betekent “los, los!” in hemelsnaam.
Oh een boom! Eindelijk! Hey, dan krijg ik nu een snoepje! Hij wilt vast en zeker weer dat ik ga zitten voordat ik een snoepje krijg. De autoritaire zak. Het is voor die boom lange eikel niet genoeg dat ik afhankelijk van hem ben voor mijn eten, nee…nee..smeken moet ik! Nou, ik ga mooi niet zitten vandaag. Ik heb ook mijn…oeh snoepje! Ik zit al! Ik zit al!
Daar zit hij weer, die luie zak, kijkend naar dat rare scherm met bewegende beelden. Wat is die vent in hemelsnaam aan het doen. Niks, hij doet urenlang niks. Ik verlies hem mooi niet uit het oog, straks gaat hij weer stiekem weg en laat hij mij weer alleen achter om te verhongeren! Mooi niet, dat gaat deze keer absoluut niet gebeuren! Hey, ik ga hem gewoon afleiden. Bal! Waar is de bal? Zo kan ik hem hier houden. Ah, ja..daar is de bal!
‘Blaf, blaf, blaf, blaf’.
Vertaling: Hier sukkel, pak de bal en gooi maar!
‘Blaf, blaf’.
Vertaling: Toe maar kneus, je kan het!
‘Blaf, blaf, blaf, blaf, blaf, blaf, blaf'.
Vertaling: Pak de bal maar uit mijn bek. Yes, goed zo. En nu gooien met je grote neus! Je kan het, gooi de bal
Hey! Waar gaat hij naartoe. Hij gaat godverdomme richting de tra! Je gaat mij alleen laten he. Ik wist het! Mooi niet, ik ga met je mee.
‘Blijf, blijf!’ roept ie.
Geen enkel idee wat dit betekent, maar elke als hij dat zegt met zijn gebiedende vingertje laat hij me achter.
Blaf, blaf, blaf, blaf, blaf
Vertaling: Dit flik je me echt niet klootzak, je laat me hier niet alleen achter!
Wel verdomme...hij laat me echt weer alleen achter. Zie je wel!
Blaf, blaf, blaf, blaf, blaf
Vertaling: Laat me niet alleen! Ik ben bang alleen te zijn, ik verafschuw de eenzaamheid, zonder jou in mijn leven ben ik
Hij komt niet meer terug hé, ik wist het. Wedden dat hij een andere hond is tegengekomen. Met die hond ga je wel naar het bos he? Ik lig hier hele dagen te verpieteren in eenzaamheid en ik ga kapot van de verveling terwijl jij de hort op bent. Nou, ik blijf gewoon hier liggen op de deurmat. Al moet ik hier dagen liggen wachten, je zult me nog missen als ik dood ben! Hey, de deur komt in beweging! Je bent terug. Ik wist dat je terug zou komen! Je houdt wel van me, je houdt wel van me!
Hey, de riem! Ik mag mee he! Oeehhh, ik hoop dat we naar het bos gaan. Ja! Ik moet dat bewegende ding in! Dan gaan we altijd naar het bos!
Okay, laat me los. Ik moet rennen. Ontdoen mij van mijn ketenen! Ik wil vrij zijn, laat me rennen! Jaaaa, ik ben los. Rennen zal ik! De vrijheid tegemoet! Ha ha! De wind blaast liefelijk door mijn haren, de gevallen herfstbladeren knarsen onder mijn poten. Vrij ben ik! Vrij. Shit, ik ben die eikelboom kwijt! Waar is mijn lopende voedselvoorziening? Ik hoor iets! Hey, dat is zijn stem! Ja, daar ben je! Ik kom eraan! Ik kom eraan! Hey, een andere soortgenoot!
Het is leuk hoor. Door struiken rennen, zwemmen in een sloot en achter soortgenoten of een stok aanrennen. Maar daar zit ik dan weer. In het openbaar wordt ik gedwongen mijn behoefte te doen. Gehurkt aan de rand van het bos kijk ik om mij heen in de hoop dat zo min mogelijk figuren mij zien, maar altijd is die lange slungel daar. Toekijkend terwijl ik mijn behoefte doe, en als ik klaar ben raapt die smeerlap het nog op ook. Het is dat ik hem nodig heb voor voeding en onderdak, anders had ik al lang de biezen gepakt. Is de schaamte niet duidelijk af te lezen in mijn ogen? Kijk tenminste weg man! Gun me in ieder geval nog iets van mijn eigenwaarde. We hadden een leuke middag. Ik heb gerend, dat ene teefje had echt een goeie reet, maar dan eindigt het weer zo.
Wat doe ik hier eigenlijk? Is dit nu hoe mijn leven eruit ziet. Oppervlakkige pleziertjes die worden afgewisseld met hevige vormen van inbreuk op privacy. Moet ik eindeloos dezelfde dag herhalen? Wat voor zin heeft dit? Dat boomlange wezen lijkt zich te vermaken, maar is dat het dan? Dien ik er ter vermaak van een ander wezen? Natuurlijk vermaak ik mezelf ook, maar soms weet ik het gewoon allemaal even…oeh een teefje!